Chimay met wolken en motregen.

Het lossingsgewicht luidde vroeg los en een slecht vertrek van de duiven. Hopen dat ze voor de regen thuis zijn. Het was een vlucht met rare ups en downs. Om 10.54.07 komt de 573 als eerste binnen. Dat is de derde week achter elkaar dat hij als eerste aankomt. Daarna duurt het meer dan een half uur voordat nr. 2 komt. Ik moet dus wel een behoorlijk vroege hebben. Zoon Harmen heeft ondertussen in Marum nog niks….
Uiteindelijk ben ik derde in de vereniging, zesde in het rayon en eenentwintigste in de afdeling. En dat tegen 16860 duiven. Dikke prima dus.
Eind van de dag “mis” ik er nog drie. Waaronder mijn beste doffer de 636. Ook zondag komt er niks terug. Als ik aan het eind van de dag de duiven verzorg en loslaat, blijkt dat twee duivinnen zich verstopt hadden bij de doffers……dom dat ik dat niet gezien heb.

Zondagavond komt de 636 nog thuis. Behoorlijk gewond, waarschijnlijk gepakt door een roofvogel. Toch klasse dat zo’n duif nog weer thuiskomt, puur op karakter. Ik heb hem verzorgd en water en voer gegeven. Waarschijnlijk gaat hij het wel redden. Zo ben je toch het hele weekend een beetje met je duiven bezig. Mooie hobby.

Ludenscheid

De 2e vitessevlucht. Vorige week was het Münster en toen had ik een duif in de prijzen: 94e in de vereniging. Om je te schamen…..alleen had ik er wel een verklaring voor. We waren nog niet klaar voor de wedstrijden. Ik heb ze nog niet op weduwschap, er lagen nog jongen in de nesten en ze waren nog maar een week rond het hok aan het vliegen. Ook heb ik het hok veranderd, ze hebben nu allemaal de zelfde ingang en dat is voor de doffers en duivinnen nog wel een beetje spannend.
De afgelopen week ben ik gestart met weduwschap en het trainen rond het hok was ook al een stuk beter. Dus de verwachting was zeker dat de resultaten wel iets beter zouden zijn. Toen om 13:05 uur de 573 rechtstreeks op de klep landde stikte ik bijna in mijn patatje….dit kon wel eens een vroege zijn. Hij zag er alleen uit alsof hij ook nog zo een retourtje zou doen, dus zo vroeg zou het vast niet zijn.

later op de middag en na even checken op de meldsite, bleek dat het wel goed zat. 2e in de vereniging en 7e in het rayon. Prima!!

Sjoerd lap zijn duif vond het nodig om nog net even harder te vliegen…..gefeliciteerd. Wat ik nog wel bijzonder vind is dat ik acht duiven in de prijzen heb en dat het allemaal jaarlingen zijn. De oudere moeten schijnbaar nog wat meer trainen om in vorm te komen.

Bijna klaar!

Bijna twee jaar na het begin van de bouw van het duivenhok in Marum staat het er nu volledig. Het begon met alleen een stukje voor de vastzitters. Daar kwam in 2020 een hok voor de jonge duiven bij. Hier werd direct op gevlogen en dat ging lang niet gek. Aan het eind van het jaar ben ik begonnen met de laatste uitbreiding, namelijk een afdeling voor de doffers en duivinnen. Die zijn nu ook zo goed als klaar. Er kan gekweekt en daarna ook gespeeld worden.

Bruce Lowe breeding system for racing pigeons

Bruce Lowe was a famous horse breeder. He became successful by studying lots of pedigrees. While studying these pedigrees he discovered that most successfull horses had the same magnificent ancestor. With that in mind he created a breeding system in his active lifetime as a top breeder.

Horses and racing pigeons aren’t entirely equal, but that makes no difference in breeding principles. If you look at the pedigrees of successful pigeons in the current pigeonsport, you’ll see the same base-pigeons over and over again. The Bruce-Lowe-system can be applied to racing pigeons by starting with the very best pigeon.

Toppigeons are rare and hard to get

Racing pigeons are becoming more and more expensive. Purchasing a good pigeon is getting harder. Still it’s better to buy a few good birds than buying more birds of lesser quality for the same money. If you don’t have the opportunity to buy a toppigeon, you still might be able to get your hands on a child or grandchild of a true toppigeon. With a good breeding system you can get amazing pigeons in your racing loft, if you start with great material.

Applying the Bruce Lowe system

Remember: the father of the mother has to be related to the mother of the father and vice versa. The closer a true toppigeon is in the pedigree, the better. After three or four generations the effect of this method will decrease. The better the top pigeon is, the better this system will work. It’s worth a try, not everyone can buy the very best pigeons, but you might get your hands on a halfbrother or halfsister.

Inbred pigeons have to be crossed to race well

Say you’ve bred a pigeon from halfbrother x halfsister. This bird will probably perform quite good, but will not be the best pigeon in your loft. You should do the same mating with another pair of halfbrother and halfsister and pair both inbreds with eachother to make a crossing. By doing this, you increased the change of a toppigeon a lot!

More on Bruce Lowe and Thoroughbred breeding theories can be read here: https://en.wikipedia.org/wiki/Thoroughbred_breeding_theories

If you want to read more about Bruce Lowe and his breeding system, called the Figure system you might want to check this:

Arlon, tja….(389 km!!)

11:43:34 de eerste duif. Ik vermoed dat hij redelijk vroeg is. Er is nog geen duif gemeld. Dit blijkt ook wel te kloppen. Vierde in de vereniging en achtste in het rayon. Daar ben ik heel tevreden mee. Bijna 1600 mpm. Ongeveer 95 km per uur. Prima duivendagje zou je zeggen.
Maar…….

dan duurt het meer dan een half uur voordat nummer twee aankomt. Om over de rest maar te zwijgen. Heel vreemd. Ze zijn volgens mij allemaal prima in vorm, daar kan het niet aan liggen. Ik heb hier wel een idee bij. Ik vermoed dat mijn duiven meevliegen met de massa en dan helaas doorvliegen. Misschien wel tot de Waddenzee. Daarna moeten ze dan nog weer terug. Al die laatkomers komen namelijk altijd uit het noorden. Zeker bij zuidwesten wind is dit het geval. Alleen daarom zou ik wel eens een duif met gps-ring willen.

Veel liefhebbers schrijven, of klagen, over dit probleem. Ik verbaas me er eerst maar over en geniet ondertussen van die ene die wel direct de juiste afslag neemt🤪

Burdinne

Dat ligt halverwege Belgie. Op 296 kilometer van Marum en 301 bij Tolbert vandaan. Onthou dat even, dat wordt namelijk nog belangrijk…

Afgelopen donderdag moesten we inkorven voor deze vlucht. Ik deed dat bij mijn eigen vereniging (PV Naar Huis in Opende) en mijn vader bij zijn vereniging (PV Naar Huis in Zuidhorn). De vrachtauto’s reden vervolgend naar de losplaats en zaterdagmorgen om 07:45 uur worden alle duiven los gelaten. Dit is voor het eerst sinds 4 jaar dat m’n vader en ik tegen elkaar kunnen vliegen. We hadden er een mini-wedstrijdje van gemaakt.

Mijn eerste duif was wat later dan ik had gehoopt. Niet supervroeg dus, maar ik had ook nog niks van de regio Tolbert gehoord, dus alles was nog mogelijk. Op een gegeven moment hingen we aan de telefoon om te kijken wie er sneller was. Mijn eerste duif was om 10:47:29 geklokt en m’n vaders duif om 10:47:56, heel dicht bij elkaar dus! Maar omdat de afstand naar Tolbert toch 5 kilometer meer is dan naar Marum, gaat de overwinning naar Tolbert. Gefeliciteerd pap!

De uitslag in de vereniging viel me heel erg mee. Ik was 8e en had 14 van de 27 duiven in de prijzen. Lang niet gek dus. Wat helemaal mooi was, was dat ik nog geen twee uur na de eerste duif alle duiven weer thuis had! Dat is nog niet eerder gebeurd. Normaal gesproken ben ik de hele zaterdag en zondag nog aan het wachten op de laatste duif en kijk ik constant naar buiten of ze er al aan komen. Nu hoefde dat niet en dus konden we op zaterdagmiddag mooi wat anders doen. Ook wel eens leuk 🙂

Sittard en Heino

We zijn al bijna weer toe aan de volgende wedstrijd, maar het verslagje van afgelopen weekend mist nog. Gauw nog maar even opschrijven hoe het gegaan is!

Sittard

De jongen mochten van Sittard naar huis vliegen. Dat was een afstand van 236 kilometer. Het weer was nog steeds niet ideaal, namelijk benauwd, nog steeds warm en kans op onweer. Ik was dus voorzichtig met het kiezen welke duiven mee zouden gaan. Er zijn 19 meegeweest en die waren ook allemaal weer thuis. De meesten op zaterdag en de laatste twee op zondag. Dikke prima dus! Ze waren ook redelijk snel wat een 7e plek in de vereniging opleverde 🙂

Heino

Degenen die niet fit genoeg waren voor Sittard konden maandagavond worden ingekorfd voor een trainingsvlucht uit Heino. Daar zijn ze eerder ook al eens geweest en dat bleek. Ze waren zo weer thuis.

Volgende week gaat de hele ploeg dus weer mee. Dan naar Burdinne in België. Ze moeten een dag langer in de mand zitten en ze gaan los samen met afdeling 10. Papa en ik kunnen dus weer eens tegen elkaar vliegen! Wordt vervolgd….

Tongeren en Chateaudun

Warm en broeierig weer. De duiven kwamen pas los om 12:15 ivm slecht zicht. Voor mij is het afgerond 270 km. De eerste duif kwam aangevlogen maar vond niet direct de rust om op de klep te landen. Hij werd namelijk achterna gezeten door twee huiszwaluwen. Na drie rondjes landde hij precies op de klep. Dat doen trouwens de meeste. 14:57:00 stond er op de klok. Dat is goed voor een 4e plek in de vereniging. Dat is best knap, maar deze duif is ook 89e in de afdeling. Dat is toch niet zo bijzonder? Nou wel als er 13.641 duiven mee doen. Ik ben er blij mee.

De Fondduiven is een ander verhaal. Zij moesten 667 km vliegen en helaas toen het duister was had ik er nog niet een thuis. Gelukkig waren er vanmorgen al weer 6 van de 8. Deze duiven hebben nu rust, voor hen is het seizoen afgelopen. Hopelijk komen de laatste twee ook nog.

Sittard en Fay aux Loges

De jonge duiven ongeveer 150 km en de volwassen duiven ruim 650 km. De weersverwachting was in elk geval, warm en benauwd, windrichting zuid-oost en wisselend, een bui goed mogelijk en redelijke kans op onweer. Zelf ben ik op vakantie en dochter en zoon helpen om alles voor elkaar te krijgen.

Ja, voor duivenhobby moet veel gebeuren…. Mijn laatste vluchten waren niet om over naar huis te schrijven, dus dat heb ik ook maar niet gedaan. Wel mijn best gedaan om ze zo goed mogelijk te verzorgen. Dat zou vruchten moeten gaan afwerpen. Ik mag rustig zegen dat dit ook gelukt is. 50 % van de jongen in de prijzen en in de vereniging begin ik met een 12e plek. Dat biedt perspectief voor volgende week.

De Fondvlucht klokte de eerste duif om 18:34 uur. Dat is een keurige 2e plek in de vereniging. Beginnen met vliegen om 09:30 uur en dan 9 uur later op de klep landen, dan ben je een toppertje. Helaas had ik deze doffer, de 636, eerst als eerst getekende. Maar bij het inmanden heb ik hem toch op de tweede plek gezet. Ik vond een andere doffer nog mooier. (Deze is helaas nog niet thuis…)

De 631 is een hele mooie duivin, die tot dus ver 100% prijs vliegt. Ze is van 2019 en ik hoop nog lang plezier van haar te hebben.

Kortom een mooi duivenweekend op afstand

Venlo

Na het succes van vorige week was het gisteren wel even spannend natuurlijk. Gelukkig lieten de duiven het niet afweten. De eerste was mooi op tijd en ging goed naar binnen en terwijl ik aan het kijken was welk ringnummer het was, kwam nummer twee er al aan! Die ging ook vlot naar binnen, maar werd niet geconstateerd. Te snel zeker… Die heb ik dus moeten vangen en nog een keer over de antenne halen. Verder liep het mooi door. Na een uur had ik alweer 20 duiven thuis. Zo goed is dat nog niet eerder gegaan.

De omstandigheden waren wat minder gunstig dan vorige week. Sowieso ligt Venlo wat verder weg dan Gennep. Het is 194 kilometer bij Marum vandaan namelijk. De grootste factor was echter het weer. Het was warm en een beetje benauwd en de wind kwam uit alle hoeken. Er zat wat oost in en ook wat west. Dat is best lastig, maar de meesten hadden er weinig van te duchten.

In de vereniging was ik 3, 12, 13, 16, 27, etc. Wederom een goed resultaat dus! In de afdeling was het zelfs nog iets beter dan vorige week. Toen was ik 100e van 23514 duiven en nu 50e van 17949 duiven. Dat laatste is nog niet helemaal zeker want nog niet alle resultaten zijn binnen. Dat wachten we nog even af dus.

En wachten moet ik ook nog op 3 duiven die nog niet thuis zijn. Hopelijk komen die nog…

de 20-640 – Eerste op het hok van Venlo