In het vlieghok duurde het wat langer dan op het kweekhok voordat er jonge duiven zijn. Het is toch wat drukker omdat er 15 koppels zitten. Die houden elkaar natuurlijk flink bezig waardoor het wat langer duurt. Denk maar aan het leren kennen van het eigen hokje, vinden en vechten om nestmateriaal, et cetera.
Geeft niks, uiteindelijk zijn ze er en zullen en gauw meer volgen.
Afgelopen donderdag zijn de eerste jongen bij de kwekers geboren:
Het zijn twee jonkies waarvan beide ouders rechtstreeks bij Martin van Zon vandaan komen. De vader is Thomas en de moeder heet Maria.
Het is een werkwoord, maar toch wordt er bar weinig gedaan. Hoe lang je ook naar eieren aan het kijken bent, ze gaan niets sneller open. Het hoort een beetje bij deze periode. Eerst is het druk met koppelen, hokjes open zetten, (kapot)vechten voorkomen, etc. Maar daarna is het een tijdje rustig. Eigenlijk moet er pas weer wat gebeuren als de jongen geringd moeten worden. Tot die tijd proberen we de rust te bewaren en dromen we alvast van hoe mooi het komend seizoen gaat worden.
Het lijkt wel een beetje op een gewoon vlucht-weekend. Dan is het op vrijdag ook even druk met tonen, pakken, naar de club, inkorven maar daarna moet je ook vooral wachten. Wachten tot het zaterdag is, wachten tot ze los gaan, wachten tot de eerste melding verschijnt en wachten op je eerste duif. Het hoort blijkbaar bij de duivensport 🙂
Gisteravond konden we de ringen halen. De voorzitter was in het clubgebouw en iedereen had een uur de tijd om zijn of haar ringen op te halen. Binnenkomen via de zij-ingang en er weer uit door de andere deur. Netjes volgens de regels, prima geregeld.
Ik heb 40 ringen besteld dit jaar. Vorig jaar had ik er 50, maar daar zijn nog een heleboel van over. Als het allemaal goed gaat met het opkomen van de jongen, dan vind ik het ook wel genoeg. Ik stel me dan voor hoe een koppel van 40 jongen eruit ziet in het hok, in de lucht en in de manden in de auto. Dan denk ik; dat is zat genoeg!
Bij de vliegers zijn de eerste eieren er inmiddels ook. Dat gaat mooi. Zal ook wel met het relatief zachte weer te maken hebben. Het vriest niet, het waait niet heel hard, mooi rustig weer. Het is alleen wel erg nat, wat dat betreft mogen we nog wel een vorstperiode hebben. Dan vriest het weer lekker droog.
Bij de kwekers liggen de eerste eieren inmiddels in de nesten. Dat gaat mooi. Altijd weer bijzonder hoe snel dat gaat.
Bij de vliegers zijn er (gelukkig) nog geen eieren. Dat is maar goed ook, want nog niet alle nesten zijn klaar en de hokjes kunnen ook nog niet allemaal tegelijk open. Wat zijn ze fel op hun eigen hokje, maar wat zijn ze soms ook dom. Of eigenlijk heel slim, want de oude duivinnen weten nog in welk hokje ze vorig jaar zaten. Daar willen we dus weer naar terug… niet handig.
Komende week dus telkens verschillende hokjes los, goed in de gaten houden en waar nodig bijsturen. Om de haverklap naar het duivenhok lopen dus. Goed voor de stappen 🙂
Voor de nesten die nog niet af zijn is het misschien goed om een paar van die matjes te bestellen…
Vader en zoon hebben afgelopen week allebei vakantie gehad. Een mooi moment om de duiven te koppelen. Zeker met het zachte weer lijkt ons dat een heel goed moment.
Afgelopen woensdag zijn de kwekers samen gezet. Negen koppels die (in ieder geval) twee rondes gaan kweken dit jaar. De eerste ronde gaat naar Marum en de tweede mag het laten zien op de hokken in Tolbert. De koppels zijn zo samengesteld dat de doffer en duivin van een koppel nog niet eerder op elkaar hebben gestaan. Nieuwe ronde, nieuwe kansen zullen we maar zeggen. Toch proberen we wel te letten op lijnen en zetten we duiven op elkaar die bij elkaar passen. De een compenseert iets van de ander, bijvoorbeeld in spieren, pluim of oogkwaliteit. Ook proberen we verschillende kleuren ogen op elkaar te zetten.
In Marum zijn de vliegduiven vandaag ook bijeen gezet. Mooi aan het eind van de dag, zodat ze met schemer nog even kunnen kennismaken voordat ze samen de nacht doorbrengen. Morgenvroeg maar eens zien hoe het ervoor staat…
In Tolbert is het nog rustig, daar wordt wat later gekweekt.
Het lossingsgewicht luidde vroeg los en een slecht vertrek van de duiven. Hopen dat ze voor de regen thuis zijn. Het was een vlucht met rare ups en downs. Om 10.54.07 komt de 573 als eerste binnen. Dat is de derde week achter elkaar dat hij als eerste aankomt. Daarna duurt het meer dan een half uur voordat nr. 2 komt. Ik moet dus wel een behoorlijk vroege hebben. Zoon Harmen heeft ondertussen in Marum nog niks….
Uiteindelijk ben ik derde in de vereniging, zesde in het rayon en eenentwintigste in de afdeling. En dat tegen 16860 duiven. Dikke prima dus.
Eind van de dag “mis” ik er nog drie. Waaronder mijn beste doffer de 636. Ook zondag komt er niks terug. Als ik aan het eind van de dag de duiven verzorg en loslaat, blijkt dat twee duivinnen zich verstopt hadden bij de doffers……dom dat ik dat niet gezien heb.
Zondagavond komt de 636 nog thuis. Behoorlijk gewond, waarschijnlijk gepakt door een roofvogel. Toch klasse dat zo’n duif nog weer thuiskomt, puur op karakter. Ik heb hem verzorgd en water en voer gegeven. Waarschijnlijk gaat hij het wel redden. Zo ben je toch het hele weekend een beetje met je duiven bezig. Mooie hobby.
