Bijna twee jaar na het begin van de bouw van het duivenhok in Marum staat het er nu volledig. Het begon met alleen een stukje voor de vastzitters. Daar kwam in 2020 een hok voor de jonge duiven bij. Hier werd direct op gevlogen en dat ging lang niet gek. Aan het eind van het jaar ben ik begonnen met de laatste uitbreiding, namelijk een afdeling voor de doffers en duivinnen. Die zijn nu ook zo goed als klaar. Er kan gekweekt en daarna ook gespeeld worden.
Bruce Lowe was a famous horse breeder. He became successful by studying lots of pedigrees. While studying these pedigrees he discovered that most successfull horses had the same magnificent ancestor. With that in mind he created a breeding system in his active lifetime as a top breeder.
Horses and racing pigeons aren’t entirely equal, but that makes no difference in breeding principles. If you look at the pedigrees of successful pigeons in the current pigeonsport, you’ll see the same base-pigeons over and over again. The Bruce-Lowe-system can be applied to racing pigeons by starting with the very best pigeon.
Toppigeons are rare and hard to get
Racing pigeons are becoming more and more expensive. Purchasing a good pigeon is getting harder. Still it’s better to buy a few good birds than buying more birds of lesser quality for the same money. If you don’t have the opportunity to buy a toppigeon, you still might be able to get your hands on a child or grandchild of a true toppigeon. With a good breeding system you can get amazing pigeons in your racing loft, if you start with great material.
Applying the Bruce Lowe system
Remember: the father of the mother has to be related to the mother of the father and vice versa. The closer a true toppigeon is in the pedigree, the better. After three or four generations the effect of this method will decrease. The better the top pigeon is, the better this system will work. It’s worth a try, not everyone can buy the very best pigeons, but you might get your hands on a halfbrother or halfsister.
Inbred pigeons have to be crossed to race well
Say you’ve bred a pigeon from halfbrother x halfsister. This bird will probably perform quite good, but will not be the best pigeon in your loft. You should do the same mating with another pair of halfbrother and halfsister and pair both inbreds with eachother to make a crossing. By doing this, you increased the change of a toppigeon a lot!
More on Bruce Lowe and Thoroughbred breeding theories can be read here: https://en.wikipedia.org/wiki/Thoroughbred_breeding_theories
If you want to read more about Bruce Lowe and his breeding system, called the Figure system you might want to check this:
Dat ligt halverwege Belgie. Op 296 kilometer van Marum en 301 bij Tolbert vandaan. Onthou dat even, dat wordt namelijk nog belangrijk…
Afgelopen donderdag moesten we inkorven voor deze vlucht. Ik deed dat bij mijn eigen vereniging (PV Naar Huis in Opende) en mijn vader bij zijn vereniging (PV Naar Huis in Zuidhorn). De vrachtauto’s reden vervolgend naar de losplaats en zaterdagmorgen om 07:45 uur worden alle duiven los gelaten. Dit is voor het eerst sinds 4 jaar dat m’n vader en ik tegen elkaar kunnen vliegen. We hadden er een mini-wedstrijdje van gemaakt.
Mijn eerste duif was wat later dan ik had gehoopt. Niet supervroeg dus, maar ik had ook nog niks van de regio Tolbert gehoord, dus alles was nog mogelijk. Op een gegeven moment hingen we aan de telefoon om te kijken wie er sneller was. Mijn eerste duif was om 10:47:29 geklokt en m’n vaders duif om 10:47:56, heel dicht bij elkaar dus! Maar omdat de afstand naar Tolbert toch 5 kilometer meer is dan naar Marum, gaat de overwinning naar Tolbert. Gefeliciteerd pap!
De uitslag in de vereniging viel me heel erg mee. Ik was 8e en had 14 van de 27 duiven in de prijzen. Lang niet gek dus. Wat helemaal mooi was, was dat ik nog geen twee uur na de eerste duif alle duiven weer thuis had! Dat is nog niet eerder gebeurd. Normaal gesproken ben ik de hele zaterdag en zondag nog aan het wachten op de laatste duif en kijk ik constant naar buiten of ze er al aan komen. Nu hoefde dat niet en dus konden we op zaterdagmiddag mooi wat anders doen. Ook wel eens leuk 🙂
We zijn al bijna weer toe aan de volgende wedstrijd, maar het verslagje van afgelopen weekend mist nog. Gauw nog maar even opschrijven hoe het gegaan is!
Sittard
De jongen mochten van Sittard naar huis vliegen. Dat was een afstand van 236 kilometer. Het weer was nog steeds niet ideaal, namelijk benauwd, nog steeds warm en kans op onweer. Ik was dus voorzichtig met het kiezen welke duiven mee zouden gaan. Er zijn 19 meegeweest en die waren ook allemaal weer thuis. De meesten op zaterdag en de laatste twee op zondag. Dikke prima dus! Ze waren ook redelijk snel wat een 7e plek in de vereniging opleverde 🙂
Heino
Degenen die niet fit genoeg waren voor Sittard konden maandagavond worden ingekorfd voor een trainingsvlucht uit Heino. Daar zijn ze eerder ook al eens geweest en dat bleek. Ze waren zo weer thuis.
Volgende week gaat de hele ploeg dus weer mee. Dan naar Burdinne in België. Ze moeten een dag langer in de mand zitten en ze gaan los samen met afdeling 10. Papa en ik kunnen dus weer eens tegen elkaar vliegen! Wordt vervolgd….
Na het succes van vorige week was het gisteren wel even spannend natuurlijk. Gelukkig lieten de duiven het niet afweten. De eerste was mooi op tijd en ging goed naar binnen en terwijl ik aan het kijken was welk ringnummer het was, kwam nummer twee er al aan! Die ging ook vlot naar binnen, maar werd niet geconstateerd. Te snel zeker… Die heb ik dus moeten vangen en nog een keer over de antenne halen. Verder liep het mooi door. Na een uur had ik alweer 20 duiven thuis. Zo goed is dat nog niet eerder gegaan.
De omstandigheden waren wat minder gunstig dan vorige week. Sowieso ligt Venlo wat verder weg dan Gennep. Het is 194 kilometer bij Marum vandaan namelijk. De grootste factor was echter het weer. Het was warm en een beetje benauwd en de wind kwam uit alle hoeken. Er zat wat oost in en ook wat west. Dat is best lastig, maar de meesten hadden er weinig van te duchten.
In de vereniging was ik 3, 12, 13, 16, 27, etc. Wederom een goed resultaat dus! In de afdeling was het zelfs nog iets beter dan vorige week. Toen was ik 100e van 23514 duiven en nu 50e van 17949 duiven. Dat laatste is nog niet helemaal zeker want nog niet alle resultaten zijn binnen. Dat wachten we nog even af dus.
En wachten moet ik ook nog op 3 duiven die nog niet thuis zijn. Hopelijk komen die nog…
Zaterdag was dan eindelijk de eerste wedstrijd. Het was voor mij vier jaar geleden dat ik voor het laatst met een wedstrijd mee had gedaan, dus er was wel enige spanning aanwezig. Er waren 32 duiven mee naar Gennep. Dat is 163 kilometer bij Marum vandaan.
Op de meldsite werden de eerste duiven al gemeld en er stond bij wanneer ik een duif moest hebben om bovenaan te staan. Toen ik klaar zat om de duiven op te wachten was die tijd 08:42:29. Hoe dichterbij die tijd kwam, hoe zenuwachtiger ik werd. Ineens waren er twee duiven thuis die om 08:42:44 en 08:42:50 geregistreerd werden. Bijna vroeg genoeg om eerste op de meldsite te komen dus! Terwijl ik aan het kijken was welke duiven dat waren, kwam nummer 3 er al aan. Die ging ook gauw naar binnen en ik kon weer even rustig zitten. Ik heb die drie duiven gemeld en toen was het wachten. Wachten op de volgende duiven en op meldingen van anderen om te zien hoe goed de eersten waren. De andere duiven kwamen over de hele dag verspreid thuis.
Mijn eerste drie duiven bleken hele vroege. In de vereniging was ik 1, 2 en 3 en de eerste zit nog net bij de eerste 100 in de afdeling. Dat is 100e van meer dan 23 duizend duiven! Super goed dus 😀
Een goed begin kun je dit wel noemen! Mooi vroeg en de meeste duiven zijn thuis. Er missen nog drie op dit moment. Ik ben net terug uit Nieuwe Pekela om daar nog eentje op te halen. Die was het blijkbaar te veel om tegen de wind weer naar huis te komen. Gelukkig is hij er weer. Zijn zusje was m’n derde duif 😉
Op naar volgende week. De duif die als eerste was, is er alweer klaar voor. Zo zat hij er vanmiddag bij:
Weer een stukje verder dan Heino, precies 100 kilometer in totaal. De jonge duiven hadden hun tweede training afgelopen weekend. Ze kwamen al een stuk sneller achter elkaar dan vorige week, maar nog lang niet goed genoeg. Op twee na zijn ze wel allemaal weer thuis, dat is positief!
Afgelopen zondag heb ik nog een duifje uit Easterlittens gehaald. Die was van Heino nog niet thuis gekomen en had een plekje gevonden bij mensen daar. Zij waren echter op vakantie en dus kreeg ik pas een week later een telefoontje dat de duif daar zat. Geeft niks, ik ben blij dat de duif weer terug is. Die mensen waren heel aardig en hadden mij heel snel gevonden, terwijl ze zelf geen postduiven hebben. Bedankt!
En nu op naar volgende week. De duiven gaan dan naar Gennep, dat is weer 40 kilometer verder. Het is dan geen training meer, maar echt een wedstrijd. Ze gaan dan allemaal met een chipring om in de vrachtwagen en als ze thuis komen, moeten ze over de antenne. De klok die ik vorige week gekocht heb is inmiddels geladen, dus we zijn er klaar voor. Kom maar op!
Gisteren was de eerste trainingsvlucht voor de jonge duiven. Hoeveel duiven er precies mee deden weet ik niet, maar de mijne zaten voor het eerst in een vrachtwagen vol met andere duiven. Best wel spannend om de ploeg met duiven ‘voor de leeuwen te gooien’ nadat je een half jaar lang je best gedaan hebt om ze zo goed mogelijk te verzorgen.
Op het moment van schrijven zijn 31 van de 36 duiven weer thuis. De eerste was om 8:48 thuis. Dat is 48 minuten nadat ze losgelaten waren. Daarna was het wachten, turen en aftellen tot de volgende. Het ging niet heel snel achter elkaar, maar het was geen wedstrijd, dus het maakte niet zoveel uit. Deze ervaring opdoen is heel waardevol voor ze! Ik weet zeker dat ze volgende week sneller en makkelijker thuis kunnen komen. Hoe later ze thuis kwamen, hoe vermoeider ze waren. Maar toen ik vanmorgen weer bij ze kwam, waren ze alweer fris en fruitig.
Ik hoop dat er vandaag nog een paar thuis komen. Hoe meer hoe beter natuurlijk. Ondertussen werken we toe naar volgende week met degenen die wel thuis zijn. Ik ga ze maar eens een bad geven 🙂
Nog weinig ontwikkelingen rond het wel of niet met duiven spelen. We zijn dus nog steeds genoodzaakt om op eigen erf van onze hobby te genieten. De jongen in Marum beginnen al goed te vliegen. Kijk maar:
In Marum heb ik dit weekend het hok zo gemaakt dat het verduisterd kan worden. We weten nog niet of de jonge duiven wedstrijden op de geplande data doorgaan, maar ik ga ze toch maar verduisteren. Dan kan ik sowieso wat langer doorspelen dan wanneer ik het niet doe. Ik begin dit weekend en ga door tot de langste dag, dat is drie maanden. Daarna kunnen we nog bijlichten om het nog wat verder te rekken, maar ik weet nog niet of we dat gaan doen.
Ik heb gelukkig geen oude duiven. Wat je daar nu mee moet doen, is een lastig verhaal. Weer opnieuw koppelen, verduisteren, gewoon door trainen..? Veel wijsheid voor iedereen. We zullen na dit seizoen (als er tenminste gevlogen wordt) weten wat de juiste aanpak is geweest…
Bij mijn vader trainen de duiven gewoon door. Ze zitten net op weduwschap en kunnen nog wel wat extra conditie opbouwen. De jongen zijn bij hem ook los (onze jongen zijn ongeveer even oud) en worden bijgestaan door Enzo. De hond vindt het wel interessant om erbij te zijn. De duiven zijn daar nog niet helemaal aan gewend 😉
